زن در غرب| آلمان؛ بزرگ‌ترین روسپی‌خانه زنان و مردان اروپایی
اکثر روسپی‌ها در آلمان، در فاحشه‌خانه‌ها، منازل، آپارتمان‌ها و خیابان‌ها، تحت مدیریت گروه‌های تبهکاری و قاچاقچیان انسان فعالیت می‌کنند.
فارس پلاس؛ روایت روز - روسپی‌گری در آلمان به عنوان یک هنجار فرهنگی، کاملاً پذیرفته شده است. در ادوار مختلف تاریخ آلمان، هرگز هیچ نهاد یا کارگزار دولتی خواهان برچیده شدن روسپی‌گری نشده و حتی در برخی ادوار، به توسعه آن کمک نیز کرده‌اند. برای مثال در دهه ۱۹۶۰ یکی از بزرگ‌ترین فاحشه‌خانه‌های دنیا در هامبورگ راه‌اندازی شد که همچنان فعال است.[۱]
در اتفاقات اخیر و حوادثی که توسط جریان غرب و ضد انقلاب خارجی و با حمایت ضد انقلاب داخلی در ایران اتفاق افتاد، کشور آلمان و سفارت این کشور در ایران، یکی از عناصر کلیدی در مدیریت آشوب‌ها بودند که حتما در آینده به آن رسیدگی خواهد شد، «بائربوک» روز ۲۹ شهریور در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در نخستین گام مداخله آلمان در امور ایران در رابطه با موضوع مهسا امینی گفت حکومت ایران باید صدای اعتراض زنان را بشنود!
«اولاف شولتس» صدر اعظم آلمان روز اول مهرماه ضمن تاثر از آنچه قربانی شدن زنان ایرانی در اعتراضات نامید، در حساب توئیتری خود نوشت: «مهم نیست کجای دنیا: زنان باید بتوانند بدون اینکه برای زندگی خود ترسی داشته باشند، باید بتوانند آزادانه مستقل زندگی کنند.»
ولی پشت پرده ژست پیگیری ژرمن‌ها درباره حقوق زنان ایرانی از موضوعاتی است که با بررسی اوضاع زن در آلمان مشخص خواهد شد.
با قانونی شدن روسپی‌گری در آلمان در سال ۲۰۰۲، تجارت سکس در آلمان افزایش چشمگیری داشته است. دولت ائتلاف سوسیال دموکرات و سبزهای آلمان در تلاش بود تا با این کار، به زعم خود سلامت و مزایای شغلی روسپی‌ها را بهبود بخشد!
از آن زمان، صنعت و تجارت سکس به یکی از شایع‌تری و رایج‌ترین کسب و کارها در شهرهای بزرگ آلمان تبدیل شده است ازجمله در برلین، فرانکفورت، اشتوتگارت و هامبورگ. محله‌های بسیار با چراغ‌های سرخ و فاحشه‌خانه‌های صورتی رنگ، به وفور در این شهرها دیده می‌شوند و بخش جدایی ناپذیر زندگی مردم در این شهرها تبدیل شده‌اند. تقاضا برای چنین تشکیلات و خدماتی بسیار بالاست و بنابر برخی آمارها بیش از یک میلیون مرد روزانه برای دریافت خدمات جنسی در آلمان هزینه پرداخت می‌کنند.[۲]
این وضعیت سبب شده تا «مگا فاحشه‌خانه‌ها» ی بسیاری در سراسر آلمان ایجاد شوند. برای مثال فاحشه‌خانه «پارادایس» در اشتوتگارت، یکی از بزرگ‌ترین فاحشه‌خانه‌های اروپا است. بیش از شش میلیون یورو صرف ساخت این فاحشه‌خانه شده است که روزانه به صدها مشتری مرد خدمات ارائه می‌کند. وجود این زیرساخت به علاوه هزینه‌های بسیار پایین سبب شده تا شرکت‌های گردشگری در سراسر جهان، تورهای «تفریحات جنسی» ارائه کنند که گروه‌های مذکر بسیاری را از آسیا، خاورمیان]، آمریکای شمالی و اروپا به آلمان می‌کشاند. این فقط یک روی سکه تجارت سکس در آلمان است.
روی دیگر سکه، گسترش چند ۱۰ برابری قاچاق انسان و برده‌داری جنسی در آلمان شده است. ارزان بودن تفریحات جنسی در آلمان، بی دلیل نیست و علت اصلی آن در این سه عامل نهفته است:
1- حمایت قانونی و دولتی از روسپی‌گری و فاحشه‌خانه‌ها و وجود زیرساخت‌های لازم به نحو گسترده و آسان
2- فعالیت بدون مانع و گسترده قاچاقچیان انسان؛ بیش از ۸۰ درصد از افرادی که به آلمان قاچاق می‌شوند زن و دختر هستند که بیش از ۹۰ درصد از ایشان به عنوان برده جنسی، به روسپی‌گری وادار می‌شوند
3- تقاضای بالای دریافت خدمات جنسی و تفریحات جنسی
آلمان؛ مقصد اصلی قاچاقچیان انسان در اروپا که حداقل استانداردهای مقابله با قاچاق انسان را احراز نکرده است
آلمان در اروپا، بزرگ‌ترین کشور مقصد زنان، کودکان و مردانی است که قاچاق می‌شوند و به طور خاص در بخش روسپی‌گری و کار اجباری، مورد استفاده قرار می‌گیرند.
دولت آلمان حداقل استانداردهای مقابله با قاچاق انسان را احراز نکرده و پیشنهادات اتحادیه اروپا را برای کاهش برده‌داری جنسی، اجرا نمی‌کند. با توجه به آماری که نشان می‌دهد بیشتر کسانی که متهم به قاچاق انسان و برده‌داری مدرن هستند اما محکوم و مجازات نمی‌شوند، سبب شده بازدارندگی کافی برای ممانعت از فعالیت قاچاقچیان، شکل نگیرد.[۳]
بنابر آمار و اطلاعات دفتر پلیس جنایی فدرال آلمان (BKA)، برده‌داری مدرن در آلمان عمدتاً پیرامون مهاجرانی شکل گرفته که در بخش ساخت و ساز و صنایع خدماتی فعالیت می‌کنند. با این حال موارد متعدد کار اجباری و بهره‌کشی از اتباع آلمانی نیز گزارش شده است، به ویژه در بخش فراورده‌های گوشتی، کشاورزی و ترابری.
یک از معضلاتی که رواج برده‌داری جنسی در آلمان به دنبال داشته، از بین رفتن امنیت بصری برای ساکنان شهرهایی همچون برلین است. بر اساس آمار رسمی، ۲۰۰۰ روسپی غیرقانونی به صورت ۲۴ ساعته در شهر برلین در کنار خیابان‌ها، خدمات عرضه می‌کنند. این روسپی‌ها که تحت مراقبت گروه‌های تبهکاری فعالیت می‌کنند، حتی در نزدیکی مدارس بدون هیچ مانعی فعالیت می‌کنند. به‌رغم شکایت و اعتراض ساکنین محلات مختلف برلین و به‌رغم وجود فاحشه‌خانه‌های فراوان در سطح این شهر، شمار زیادی از روسپی‌ها در انظار عمومی و در کنار خیابان و گذرگاه‌های عمومی مشغول [یا وادار] به کار می‌شوند. ساکنان برلین مدعی هستند که حتی حاضرند در ساعات مشخصی از شبانه‌روز فعالیت این روسپی‌ها را تحمل کنند و در ساعات مشخص، به ویژه در زمان تردد کودکان‌شان بین منزل و مدرسه این فعالیت‌ها تعطیل شود؛ اما مقامات و مسئولین شهر هیچ توجهی به این اعتراضات نمی‌کنند و به لیبرال بودن سیاست‌ها و کشور خود افتخار می‌کنند![۴]
آلمان؛ فاحشه‌خانه کشورهای اروپایی
بهره‌کشی جنسی در آلمان، بسیار گسترده و رایج است. دیتمار رولر (Dietmar Roller)، رئیس دفتر گروه عدالت بین‌المللی (IJM) در آلمان مدعی است که «آلمان فاحشه‌خانه اروپا است». بر اساس آمار رسمی پلیس فدرال در سال ۲۰۱۷، ۳۲۷ پرونده روسپی‌گری اجباری و ۵۰۰ پرونده قربانیان خشونت جنسی ثبت شده است. این قربانیان بهره‌کشی جنسی و روسپی‌گری اجباری عمدتاً از اتباع کشورهای بلغارستان، رومانی و خود آلمان هستند. بنابر اظهارات پلیس فدرال، در چند سال اخیر شمار زیادی از زنان و دختران نیجریایی نیز به این کشور قاچاق می‌شوند.
نکته مهم در رابطه با این زنان و دختران کم سن این است که بیشتر ایشان فریب خورده‌اند و هرگز تصور نمی‌کردند که قرار است به عنوان روسپی مشغول به کار شوند.
به ادعای پلیس فدرال «روش قوادها» به خوبی عمل می‌کند؛ ایشان زنان جوان را فریب داده و با آن‌ها وارد رابطه می‌شوند و آن‌ها را به لحاظ عاطفی به خود وابسته می‌سازند و سپس ایشان را به عنوان برده جنسی، به روسپی‌گری وادار می‌کنند.
در بیشتر موارد قوادها به زنان مبالغ سنگینی را به عنوان بدهی تحمیل می‌کنند که برای بازپرداخت آن، زنان گرفتار باید به روسپی‌گری مشغول شوند.[۵]
رواج بهره‌کشی و برده‌داری جنسی از طریق اینترنت در آلمان
رولر از یک شکل کمتر شناخته شده برده‌داری مدرن در آلمان پرده برمی‌دارد که با گسترش نفوذ اینترنت در سراسر جهان، رایج شده است؛ وی می‌گوید: «مشتریان آلمانی می‌توانند یک کودک را در فیلیپین به مدت یک ساعت اجاره کنند؛ این کودک مجبور است جلوی وب‌کم هر آنچه که مشتری آلمانی طلب می‌کند، انجام دهد.»[۶]
شیوع بهره‌کشی‌های جنسی از طریق اینترنت در آلمان بسیار قابل توجه است و قربانیان آن فقط اتباع دیگر کشورها نیستند.
برای مثال یک زن آلمانی به همراه شریک جنسی خود، کودکش را در دارک‌نت به عنوان برده جنسی در قبال دریافت وجه مالی، فروخت. پلیس فدرال اعلام کرده است که سالانه چیزی بین ۵۰ تا ۶۰ مورد ازدواج اجباری کودکان را در آلمان کشف و ثبت می‌کند.[۷]
همچنین باید به نرم‌افزاری به نام «پپر» (Peppr) اشاره کرد که کاربردی همچون اوبر دارد. با استفاده از این نرم‌افزار که از سال ۲۰۱۴ شروع به فعالیت کرد، مشتری می‌تواند نزدیک‌ترین روسپی به مکان حضور خود را پیدا کرده و از خدمات جنسی استفاده کند. این نرم‌افزار توسط یک اتریشی طراحی و تولید شده است و ابتدا در برلین، استفاده از آن آغاز شد و اکنون در سراسر آلمان از آن استفاده می‌شود.
قانونی شدن روسپی‌گری در آلمان؛ 90 درصد روسپی‌ها در آلمان، برده جنسی هستند
آلمان از سال ۲۰۱۶ قانون حمایت از روسپی را تصویب کرد. مراجع دولتی آلمان مدعی هستند که با این کار تلاش می‌کنند تا از زنان و دختران آسیب‌پذیر حمایت کنند!
بر اساس آمار رسمی در سال ۲۰۱۹، تعداد ۴۰ هزار روسپی در آلمان به صورت قانونی و تحت پوشش قانون حمایت از روسپی‌گری فعالیت می‌کردند؛ اما آمار غیررسمی تعداد واقعی روسپی‌های فعال در آلمان را بیش از ۴۰۰ هزار نفر نشان می‌دهد؛ این بدان معناست که ۹۰ درصد از روسپی‌ها در آلمان ثبت نام نشده و به صورت غیرقانونی! فعالیت می‌کنند.
اکثر این روسپی‌های غیرقانونی! در فاحشه‌خانه‌ها، منازل، آپارتمان‌ها و خیابان‌ها، تحت مدیریت گروه‌های تبهکاری و قاچاقچی انسان فعالیت می‌کنند.[۸]
اقدامات دولت مرکل و گسترش هر چه بیشتر برده‌داری جنسی
با آغاز همه‌گیری کرونا در سراسر جهان و اعمال مقررات فاصله اجتماعی، فعالیت روسپی‌ها و فاحشه‌خانه‌ها با محدودیت مواجه شد و دولت مرکل به زعم خود تلاش کرد تا فعالیت فاحشه‌خانه‌ها را تعطیل کند. راهکار ایشان استفاده از مدلی موسوم به مدل نوردیک (Nordic model) بود که بر اساس آن، پرداخت هزینه برای رابطه جنسی ممنوع اما عرضه خدمات جنسی قانونی بود؛[۹] به عبارت دیگر تلاش کردند تا تقاضا برای خدمات جنسی را محدود سازند اما از سوی دیگر اجازه فعالیت فاحشه‌خانه‌های مجاز را صادر کردند.
این مدل نه تنها باعث کاهش فعالیت‌های مذکور نشد بلکه سبب شد تا بهره‌کشی جنسی از زنان پیش از پیش شیوع پیدا کند و قوادها، فاحشه‌خانه‌های خود را با استفاده از برده‌های جنسی بیشتر، توسعه دهند؛ چرا که متقاضی دریافت خدمات جنسی باید به صورت غیرقانونی به خواسته خود برسد.
محدودیت‌های کرونایی، در نهایت به دلیل فشار فاحشه‌خانه‌های بزرگ آلمان که در واقع بزرگ‌ترین مراکز اینچنینی در اروپا و حتی جهان تلقی می‌گردند، برداشته شد.
یکی از این فاحشه‌خانه‌ها، فاحشه‌خانه «پاشا» (Pasha) در کلن است. این فاحشه‌خانه بزرگ‌ترین فاحشه‌خانه اروپا است که پس از اعمال محدودیت‌های کرونایی تا مرز ورشکستگی پیش رفت. پس از چند ماه تعطیلی در سال ۲۰۲۰، با کمک بانک‌ها و برخی نهادهای دولتی، از سال ۲۰۲۱ این مجموعه فعالیت خود را از سر گرفت.[۱۰]
industry/
[2].https://theculturetrip.com/europe/germany/articles/heres-why-this-country-is-europes-biggest-brothel/
[3].https://web.archive.org/web/20100618114845/http://www.state.gov/g/tip/rls/tiprpt/2010/142760.htm
[4].https://worldcrunch.com/world-affairs/city-as-brothel-how-berlin-let-prostitution-spread-near-schools
[5].https://www.dw.com/en/modern-slavery-in-germany-preying-on-the-vulnerable/a-45197916
[6]. همان
[7].https://www.dw.com/en/after-pedophile-case-german-charities-call-for-childrens-right-to-a-lawyer/a-45045306
[8].https://www.dw.com/en/sex-workers-speak-out-against-german-prostitution-law/a-59539574
[9]. https://www.dw.com/en/france-ban-prostitution-sex-workers-threat/a-57198238
[10].https://www.slobodenpecat.mk/en/gazdata-na-najgolemiot-evropski-bordel-na-kolena-gotovi-sme/
ارسال نظرات